Vanuit mijn slaapkamerraam

de wolken schuiven langzaam
in elkaar (net als onze vingers
-ooit) maar vinden uiteindelijk
hun eigen weg door de helder
blauwe lucht vanuit mijn
slaapkamerraam

-het leek allemaal zo duidelijk
ik hield van jou en jij van mij(n
liefde voor jou)-

de zachtuitziende schapenvachtjes
lijken vredig over het water
te dobberen -niets vermoedend
over de opkomende storm die
hen uit elkaar zal rukken

verbrijzelen en vissen of
konijntjes van ze maakt-
zelfs de vogels zullen dwars
door hen heen vliegen en een gat
maken in hun linkerborst (ze laten ons
v
al
len)

En dan ben je zoals de
vogelpoep op mijn (ooit zo)
heldere slaapkamerraam;

niets meer dan een vlek
in mijn herinneringen.