een meisje

ik ben een meisje van 15 jaar oud
en niemand die mij vertrouwt
mijn moeder die er nooit voor me is
en mijn vader die ik super erg mis
altijd sta ik alleen
en niemand om me heen
niemand die het ziet
en ik krijg elke seconde meer verdriet
steeds denk ik ik maak er een eind aan
een eind aan mijn bestaan
ik denk toch aan de mensen die om mij geven
en die mensen geven mij de kracht om verder te leven
er rolt een traan over mijn wang
waarom ben ik zo bang
ik ga in een donker hoekje staan
maar dan kijk ik me aan
ik denk wat is er met mij mis
en ik wouw dat ik dat maar eens wist
toch denk ik elkedag weer er aan
en ik meot toch steeds alleen verder gaan
maar ik als meisje hou me sterk
totdat iemand anders het merk
dan sta ik neit meer alleen
en loopt niemand meer door me heen