tranen van verdriet

de tranen in mijn ogen
die zijn neit belogen
steeds hoor ik jou stem
en denk ik daar heb je hem
als ik lig te slapen
begint mijn droom de knapen
de pijn die ik voel
dat is voor mij een heleboel
de tranen over mijn wangen
en niemand die ze komt opvangen
steeds weer in al het verdriet
en er is echt niemand die het ziet
toch blijf ik altijd alleen
zonder jou om me heen
toch komt het ooit weer goed
en dat komt door mijn moed