vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Ongelukje
Je keek niet zo goed achterom.
Het was eigenlijk wel erg dom.
Die ene blauwe auto was de oorzaak.
Het was per ongeluk raak.
Hij reed jou aan.
Hielp je wel op te staan.
Gelukkig heb je weinig last.
Het was een rare gast.
Je lag er een tijdje op de grond.
Met op je been een kleine wond.
Gelukkig heb je niet meer.
Maar ik zal er voor je zijn, telkens weer
Reacties op ‘Ongelukje’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!