vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
de mens
ik zie dat het niet meer gaat maar toch blijf ik stil staan ik heb nog hoop, laat me niet in de steek ik zal beloven dat ik je mee neem naar een wereld ver hier vandaan waar je hart voor eeuwig in vuur en vlam zal staan het zal niet doven want zo iemand als jouw verdient het om weer in pure liefde te geloven je hartje ooit zo teer en teder dat was nog toen je zonder zorgen leefde maar wat is er allemaal gebeurt de mensen waarin je ooit in geloofde hebben je hart verscheurd meerdere malen in je zo nog korte leven, wees gerust ik geef de helft van mijn hart om jouw te helen.
Ingezonden door
Geplaatst op
13-04-2010
Geef uw waardering
Op basis van 7 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
GelovenReacties op ‘de mens’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!