1001 Gedichten
vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
De roos
Uit de aarde ontsproten,
getooid door parels van ochtenddauw,
gesluierd door nevelslierten,
omstrengeld door fijne zonnestralen,
pronkend in een fijnrood jasje,
wiebelend op je ranke been,
beschermd door je groene rokje,
zo zal je bloeien, zo zal je verdorren.
Reacties op ‘De roos’
-
De Roos zijdezachte blaadjes een heerlijke geur symbool van de liefde altijd een mooie kleur maar geen roos is zonder doornen want, net zoals in het echte leven, kan iets wat mooi lijkt je later littekens geven
jovanny - 16-09-2010 om 00:19