vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Maar herken ze niet
maar herken ze niet
het is een warboel buiten
mensen auto’s fietsen
vogels fluiten maar ik zie ze niet
vreemden die me dwingen
in een dagelijks bestaan
dingen die zo langs me gaan
hoor ze lopen
zie hun ogen ruik de kleding
maar herken ze niet
de wereld draait
en ik sta stil
op mijn gebied
een witte duif daalt
bij mijn voet en koert
een eerste ochtendgroet
wil melker
09/04/2010
www.wilmelkerrafels.deds.nl

Ingezonden door
Geplaatst op
09-04-2010
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Angst Eenzaamheid LevenReacties op ‘Maar herken ze niet’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!