vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Het raam
Ik denk aan jou.
Waneer ik zit in de kou.
In mijn gedachten ben ik bij jouw.
Samen tijdens het ochtend douw.
Maar jij ziet mij volgens mij niet staan.
Voor jou sta ik achter een dik raam.
Kon ik dit raam maar breken.
En veranderen in een zachte deken.
Maar het raam is sterk.
En van een heel goed merk.
Ooit zou ik dat raam breken.
En ligen wij onder die zachte deken.
Reacties op ‘Het raam’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!