Stof van duizend jaren vroom

donker klinken
bassen in gewelven
een bariton licht op

raakt namen van
de graven in muren
van spelonken verderop

alten mengen
zonlicht met gebeden
kleuren glas in lood

een enkele sopraan
klimt toon voor toon
langs bogen en pilaren

veegt stof van
duizend jaren vroom
in een ijle solo schoon

ik ben een bas
er is gereserveerd voor mij
de laatste muur de laagste rij


wil melker
06/04/2010
www.wilmelkerrafels.deds.nl