verdrietig
Ik ben een meisje van 13.
Ik lijk altijd vrolijk en blij,
Maar binnen in mijn hart,
Is het donker en zwart.
Ouders die gaan scheiden,
Noem het maar op,
Alles staat op zijn kop,
Er komt ineens veel op je af,
En dan vinden sommige je ook nog laf.
Ruzie ruzie en nog eens ruzie,
Het lijkt wel een allergie.
Maar soms is de grens bereikt,
En dan denk ik het is tijd!
Tijd om te gaan en nooit meer op te staan,
Maar dan denk je en alle mensen die is achter laat?
Zoals je beste kameraad
Nee dat kan ik ze niet aandoen,
Die gedachte moet ik dan weer achter slot doen.
Je moet doorzetten,
En even niet op de negatieve dingen letten!
Ingezonden door
Geplaatst op
04-04-2010
Over dit gedicht
;$.
Geef uw waardering
Op basis van 6 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
SlechtgevoelReacties op ‘verdrietig’
-
deze is echt heel mooi, zit gewoon met tranen in me ogen. ik heb nu ook zo iets. kamiel
kamilya aanen - 03-05-2010 om 12:08
-
heel mooi !!!!! xxxkuzz
Verwijderde gebruiker - 12-05-2011 om 18:10