Licht mij niet meer ziet

je opent
de hand op de deur
je ogen zijn al binnen
een vleugje van je geur

je komt
niet dichterbij
je stappen onderbreken
net de laatste meter

je verwondering
bekijkt niet mij
blikken zoeken
naar onzeker

ik wacht tot
uren trager worden
het licht mij
niet meer ziet

ik ben er
nog voor ons
omdat mijn ring
het me gebiedt

je deelde slechts
in mijn verblijven
vulde waar
je recht op dacht

verkrachtte mij
met anonieme liefde
onbeantwoord
in een sprakeloze nacht


wil melker
01/04/2010
www.wilmelkerrafels.deds.nl