stroming
ik zwem in een zee.
alles is mooi en heerlijk.
ik weet dat je bij me bent. en even is alles perfect.
maar toen kwam er een golf, en drukte me naar beneden.
ik probeerde naar boven te komen. zonder succes.
ik werd meegesleurd door de stroming en ik kreeg geen lucht.
dan wordt alles zwart voor mijn ogen.
ik zie niks meer. ik hoor niks meer.
ik voel alleen dat hevige verlangen naar jou, naar mijn vrienden, naar mijn familie. maar ik kan ze niet voor me halen.
ik kan me alleen aan de hevige stroming denken.
ik probeer niet meer om naar boven te komen. ik geef het op.
ik doe mijn ogen dicht, laat mijn armen slap naast me hangen.
''dit is het einde, dit is waarop ik heb gewacht.'' denk ik als laatste.
Ingezonden door
Geplaatst op
30-03-2010
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Hevigepijn ZeeReacties op ‘stroming’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!