1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Een galactisch centrum.

Verwondert en overdonderd vanaf het moment dat ik uit mijn comateuze ontwaak.
Ditmaal in een van de parallel liggende universums.
Radicalen veranderingen in de tijdzones.
Ter plekke is de kans op het vinden van oriëntatiepunt als tijd indicatie nihil.
Met het gevolg dat mijn biologisch systeem niet in staat is om zich terug naar het normale dagritme te reguleren.
Is dit mijn verbeeldingskracht?
Zijn mijn visualisaties wel waarheidsgetrouw?
Twijfel overvalt mij, als ik de al vertrouwde gigantische bol van gas schichtig heen en weer zie voortbewegen in de nacht blauw hemelgewelf.
Is in deze dimensie wel zoiets mogelijk als een rotatie?
Of een nauwelijks merkbare aswenteling?
Ik acht mezelf niet bereid tot het weerstaan van de hypnotische verbindende visualisatie. Naar een verloop van onbepaalde tijd deze ster geanalyseerd te hebben worden de geheimen van de kosmische wet onthult.
Dit mysterie is in mijn gewaarwording aan het ontwarren.
Een wisselwerking van magnetisme en elektromagnetisme.
In totaliteit gevormd door de zwaartekracht.
Mijn dwaalsporen worden verlicht door middel van de helderste ster van alle sterren in dit Gala kyklos.
Net zo onstuimig als het ontvouwen van dit adembenemende fenomeen, ebt het vertraagd zich weg.
Al spoedig is mijn visie weer belemmerd door elektromagnetische stofdeeltjes.
Een betoverende optische illusie van kosmisch stof wat zich separeert van de zwaartekracht. Om dit te bereiken zal het moeten strijden en uiteindelijk breekt het zich sneller dan het licht vrij.
Geen onderdrukking door opgeslokt te zijn in een roterende spiraalvormige gaswolk.
Zweven in de steeds weer herhalende banen in duistere nevels.
Gedurende periode van ontoegankelijkheid moet ik deze impressies tolereren en voor mij eigen heil dit wel leren te permitteren.
Desalniettemin ben ik verlost van de monotone hoedanigheid.
Mijn supervisie is in staat om de reeds nabije pijn en horror te anticiperen.
De gravitatie wet zal mij in een tijdsruimte van enkele duizenden lichtjaren in halen.
Mocht ik staat zijn om me niet door het massieve zwarte gat te laten absorberen, dan ben ik zeker capabel genoeg om een geheel nieuwe perceptie te verkrijgen.
Alle deuren naar mogelijke parallel gelegen universum staan wagenwijd open.
Eindelijk beschik ik over het vermogen mijn astronomische ontdekkingsreis te verinnerlijken wegens de nieuwe behaalde zelfrealisatie.
Elektronen komen tot rust op een lager energieniveau, de vrijgekomen zoveel positievere fotonen vormen de sublieme verblindende lichtpuntjes.
Een gewaarwording van de paradox van de jeugd.
Ergens in het allesomvattende universum wordt een fonkelende stralende ster herboren. Creaties vanuit zelfrealisatie, zelf inzichten als paden van verlichting.
Behendig doorgaan met het volgen van mystificeerde dwaalsporen.
Dieper penetreren door de wijd open staande deuren.
Opzoek naar een rechtvaardig gevoel, op mij te helpen, te begeleiden.
Opzoek in een onophoudelijk, uitgestrekt, verwonderd en overdonderd galactisch centrum.

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Over dit gedicht

Dorothy is verdwaald in een geheel ander universum.

Geef uw waardering

Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Ruimte Tijd Verlangen Verwarring

Reacties op ‘Een galactisch centrum.’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Een galactisch centrum.