Vluchten
Als ik kon vluchten, vluchten ik naar jou.
Dan zou ik zo graag willen zeggen hoeveel ik van je hou.
Dan zou ik veilig zijn voor mezelf.
En voor die andere anorexia helft.
Alleen vluchten is verkeerd.
Dat is iets dat jij mij hebt geleerd.
Maar ik ben bang om de waarheid te zien.
Dan ik aankom misschien.
Aankomen is het niet zo zeer.
Alleen controle dat wil ik weer.
Maar ik wil jou niet kwijt.
En zeker geen spijt.
Dus met een lach en een traan.
Moet een mens het leven aan.
Ik wil vluchten.
Maar waar ben jij?

Ingezonden door
Geplaatst op
25-03-2010
Over dit gedicht
Dit gaat over een vriend van me. Hij heeft geholpen met anorexia. Helaas ben ik er nog niet van af en heb ik meer downs dan ups.
Geef uw waardering
Op basis van 10 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Anorexia VluchtenReacties op ‘Vluchten’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!