vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Omziend gromt hij
Lepelend de winterdauw
verdwijnt langzaam
maar zeker
die grote koude
witte beer.
Omziend gromt hij
nog een keer
toch groetend
met zijn klauw
bergt hij al het rijmsel
in zijn mouw.
De Kimpe Marleen
(12 maart 2010)
Reacties op ‘Omziend gromt hij’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!