vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
weg van dit leven
Ik wil weg
Weg van de pijn
Telkens als ik grenzen verleg
Zijn ze zo weer te klein.
Ik wil weg
Weg van de leugens
die constand worden gezegd.
Ze staan gegrift in men geheugen.
Ik wil weg
Weg van deze dagen
ze zijn zo leeg
maar toch zwaar om te dragen.
Ik wil weg
Weg van te bestaan
Niets dat ik zeg
Kan iemand verstaan.
Ik wil weg
Weg van dit leven
Niet dat ik het zeg
Niemand zal er om geven.

Ingezonden door
Geplaatst op
23-03-2010
Geef uw waardering
Op basis van 11 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
LevensmoeReacties op ‘weg van dit leven’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!