vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Pesten
Wat doe ik verkeerd,
Wat ben ik niet en zei wel,
Iedere keer weer hetzelfde,
Het is niet leuk, dat pesten.
Trekken aan je haren en kleren,
Je uitschelden en bedreigen,
Waaraan heb ik dit verdient,
Of is het zomaar iemand.
Ik sluit me op, zonder me af,
Heb geen vrienden meer,
Iedereen is tegen me,
Zo wil ik niet meer leven.
Ik spring voor een trein,
En gil nog zo hard ik kan,
Ik schik overeind,
Gelukkkig was dit alles maar een droom.
Zo hebben veel kinderen dit,
Wees nou verstanding,
En pest kinderen nou niet,
Je weet wat er van komt; schuldgevoelens.
Reacties op ‘Pesten’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!