vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
alleen
Je liet me alleen,
met al die vreemde mensen om me heen.
Ik die altijd eenzaam op je wacht
en als je verdrietig bent de pijn verzacht.
Ik dacht dat onze vriendschap was zoals ze zijn moest,
maar ze werd door een golf van eenzaamheid verwoest.
Zelfs wij, die samen spaarden voor de tijd,
Hadden geen vriendschap voor altijd
Ingezonden door
Geplaatst op
20-03-2010
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Verdriet VriendschapReacties op ‘alleen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!