vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
gewoon even niks meer.
Soms, als ik aan jou denk.
Als de herinneringen terug komen.
Dan stop ik even met leven,
Voelend alsof ik dood ben.
Gewoon even niks meer,
Alsof me leven geen nut heeft.
Tot ik stop met denken,
Terug ben bij de realiteit.
Blij ben dat ik hier ben,
En nu leef in deze tijd.
Soms, als ik aan jou denk.
Denk ik snel weg.
Reacties op ‘gewoon even niks meer.’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!