vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Gevederde wolken
De geverderde wind
En de pluimen van ’t veld
Zweven en huwen
Stil zingend
Verstrengeld als paar
De tijd kijkt naar verder
Niet langer gewillig
Gekneld
Tussen verbloemde verdrieten
En psalmen van morgen
Er zijn geen leugens meer
Geen misschreven gedichten
Geen onvoldane dromen
Die de rust komen verstoren
Alleen de vlucht van voortvluchtige geesten
Acolieten van duistere queesten
verstoren maar even
de vlucht van mijn woorden.
©Didier De Deken
Reacties op ‘Gevederde wolken’
-
Speciaal, knap geschreven, mooi...
Rowena - 27-01-2011 om 16:35
-
"Ik zou wel willen vliegen," zuchtte een mens, maar hij wapperde slechts met zijn wimpers. Mooi geschreven vers.
Istvan Koning - 21-11-2023 om 09:00