vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Krassen
In mijn hart
In mijn ziel
Op mijn huid
Ik schreeuw het uit
maar niet van verdriet of pijn
Maar wel..
omdat ik hier niet meer wil zijn
Nog een keer
kras ik in mijn hart
in mijn ziel
op mijn huid
en schreeuw ik het uit
maar niemand die het hoor
want ik schreeuw zonder geluid
want mijn kaarsje is uit
het is over, het is voorbij
deze tijd behoort tot het verleden
want ik ben er nu niet meer..
Reacties op ‘Krassen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!