Jij bent de reden
Alleen loop ik over het strand,
aan de warme waterkant.
Ik zie de zon net ondergaan
en wat mensen in de verte staan
Langzaam loop ik het water in
en denk wat heeft mijn leven nog voor zin?
De pijn en het verdriet
ik wil het vergeten maar kan het niet
Wat moet ik doen?
Het water glijd langs mijn benen
En dan draai ik om het water uit
Want ik hoorde een stem heel luid
Dat er wel iemand was diee van me houdt
Hij vergeeft elke fout
van hem moet ik blijven leven
En niet zomaar weg willen zweven
Samen met hem is de wereld goed
en krijg ik weer extra moed
ik loop het strand af
met een beter gevoel
en als ik omkijk zie ik nog net de maan verschijnen.
en dat weet ik dat hij bij me is dag en nacht
en dat is de reden dat de pijn verzacht.
Reacties op ‘Jij bent de reden’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!