vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
tegoed
ik leerde je kenne
kenne in mijn hard
jij was die gene die mij in verwaring barcht
samen liepen we op het starnd
sliepen dicht bij elkaar
had je willen zoenen
maar had z;n raar gevoel
als je weet wat ik bedoel
ik wou het wel proberen
maar was bang om me hartd te bezeren
en nu
nu heb ik je laten gaan
maar in me hard hou ik je in de gaten
met me ogen volg ik je overal
plaats tot plaats
toen we onze afscheid namen hield ik me groot
maar van binne voelde ik me dood
dood van de pijn dat ik je moet missen
en al die leuke tyd moet wissen
rahiedhausil

Ingezonden door
Geplaatst op
10-03-2010
Over dit gedicht
jmmr
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
VriendschapReacties op ‘tegoed’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!