Gevangen in emoties
Gevangen in emoties
Vol met herinneringen, gedachten en verdriet
Iemand vertellen, nee dat kan niet
Zoveel gebeurd en zoveel gedaan
Maar er is niemand die me kan verstaan
Ik schreeuw, maar niemand kan me horen
Ik loop, maar weet niet waar naartoe
Ik voel, ik weet alleen niet wat
Ik denk, aan duizend dingen tegelijk
Niemand kan de lege plek vervangen
Het enige wat ik kan doen is er naar verlangen
Het lijkt of ik verdwaald ben, in mijn eigen gedachten
Ik weet niet wat ik ervan moet verwachten
Ik praat, maar niemand weet wat ik bedoel
Ik huil, maar weet niet wat ik mis
Ik doe, maar weet niet waar ik mee bezig ben
Ik lach, maar weet niet eens waarom

Ingezonden door
Geplaatst op
10-03-2010
Geef uw waardering
Op basis van 9 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
VerdrietReacties op ‘Gevangen in emoties’
-
ook weer een mooi gedicht, en heel herkenbaar!! liefs sil
Verwijderde gebruiker - 26-07-2011 om 22:06