Donker

Donker ziet jouw littekens niet
Donker ziet niet jouw verdriet
Stilletjes huilen, zilte tranen
Je in andere werelden wanen
Donker omarmt je met zijn troost
Dan is het wanneer je jouw problemen loost
Wanneer je het daglicht even niet kan verdragen
En je problemen je blijven plagen
Kom je in het donker weer bij zinnen
En kun je jezelf weer hervinden
Dan brengt de morgen een welkome dag
Die je beleeft met een stralende lach
En wordt alles je weer even te veel
Dan is het donker die je wonden heelt