vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
De pijn
Het is te veel, ik kan het niet meer.
Elke avond weer hetzelfde, het gevoel.
Hoe lang gaat dit nog door, zeg me.
Hoe lang houd ik dit nog vol, hoe lang.
De seconden lijken uren te duren.
De dagen zijn jaren, zo lang.
De last op mijn schouders word zwaarder.
Met de seconde gaat het minder.
De pijn is bijna niet meer te verdragen.
Het snijden, om te voelen dat ik überhaubt nog leef.
De pijn gaat door merg en been.
Het geschreeuw dat niemand hoort.
De roep om hulp, die iedereen negeert.
En dat alles..
Dat alles komt alleen door jou..
Alleen door jou..
Reacties op ‘De pijn’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!