Een rot ziekte met een rot naam

Het moment dat ik het hoorde moest ik huilen,
toen ik Flore belde moest ik een traantje wegpinken,
Ik zou willen dat ik met je kon ruilen,
ik moet het gevoel nog even laten zinken.

Ik voel me zo machteloos,
en rot tegelijkertijd,
het is zo eindeloos,
ik hoop je te zien van tijd tot tijd,

Maar je woont zo ver weg,
ik zie je maar een of twee keer per jaar,
maar ik beloof dat ik alles afzeg,
voor een weerzien van elkaar,

De ziekte van zes letters lang,
waardoor je leven voorgoed anders word,
het enige wat je bent is bang,
want het leven is eigenlijk veel te kort.

(C) Joske