vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Onze hangmat
In de zomer, de nacht valt bijna
en jij en wij in onze hangmat
zwevend heen en weer
en verstrengeld als mijn haren
die je vastnam
mijn hand, jouw hand, dicht bijeen.
Ik proef je lieve blik
en hoor je melodietjes van woorden
die me dansend veroveren zoals
elfjes die gaan zitten
op een halve maan,
die jij volledig maakt.
Je buigt voorover
en voelt me met je zachte ogen
en laat ook de andere ogen te kijken vallen
(ik zie je graag)
en omhelst me met tedere armen
en sluit onze wereld af.
Zoals een droom
die we nooit meer verlaten.
Reacties op ‘Onze hangmat’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!