1001 Gedichten
vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Terwijl de obers vliegen
gehavend
klotst de zee bedaard
langs de gestutte boten
het luikenblauw
viert hoogtij
in de rode avondzon
kades met terrassen vol
meeuwen schreeuwend dol
terwijl de obers vliegen
het water wast
ongedurig kolkt de
spiegel tot diepzwart
dat blauw verdonkert tot
de nacht terwijl de kades feesten
overspoeld door de bretonse lach
Reacties op ‘Terwijl de obers vliegen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!