Het spijt me
Jij was mijn hart,
Je was mijn schat,
Ik kon niet zonder je, Je was mijn leven,
Je was mijn hart.
Maar toen deed je lullig je was op een ander,
Je liet me vallen.
De ene dag zei je: ik vind je leuk!
En de andere dag zei je: Ik ken jou niet.
Ik dacht waarom hou ik nog van je, Waarom ben jij mijn liefde,
Waarom hou ik nog van je,
Alleen maar omdat jij lullig deed?
Jij was het niet waard,
Iedereen zei: Wat doe je bij hem?
Hij voelt niks voor je,
Waarom hou je van hem,
Hij laat je alleen maar vallen,
Ik geloofde niemand, alleen maar jou.
Jij was de enigste voor mij die ik kon vertrouwen.
Todat ik erachter kwam dat je van een ander hield.
Ik dacht ik doe dit niet meer,
Ik wil niet meer,
Was het beter als ik er niet meer was?
Was het beter dat ik nu niet bestond,
Niemand houdt toch van me,
Waarom zou ik nog leven?
Zoveel vragen om een persoon.
Zoveel verdriet om een persoon.
Een persoon die helemaal niks om me geeft.
Ik moest die andere mensen vertrouwen,
Want jij hebt m'n hart gebroken.
Reacties op ‘Het spijt me’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!