vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
waarom dan?
Je laat me alleen,
hier in alle stilte.
Het doet me zeer,
hoe je bij me weg kruipt.
Niets houd je tegen,
zelfs mijn liefde niet.
Ik moet het accepteren,
maar ik wil je niet kwijt.
Ik wil samen zijn,
niet alleen.
Ik heb nog zoveel vragen,
maar je bent al te ver weg.
Mijn gevoelens slaan op hol,
telkens als ik je naam hoor.
Het laat me niet met rust,
het vreet me op vanbinnen.
Ik heb nog zoveel vragen,
maar de belangrijkste krijg ik geen antwoord op.
Waarom dan?
Reacties op ‘waarom dan?’
-
Heel mooi, vet herkenbaar..
Debrah - 27-01-2014 om 20:30