Verloren en vergaan

Tranen van bloed,
Vallen op de grond.
Alles valt weg,
Wat vroeger zo sterk stond.

Mijn handen trillen,
Gedachten flitsen voorbij.
Ik heb mijn best gedaan,
Niets was van mij.

Het maakt niets meer uit,
Alles is toch verloren.
Ik wil dat je één ding weet,
Dat ik niet meer bij je zal horen.

Ik sla m’n eigen pad in,
Ga langzaam naar de dood.
Hopelijk wordt alles vergeven,
Van mijn dagelijkse gekloot…