vorige gedicht
vorige gedicht
Mijn kwetsbare ik
Met zachte handen
streel je me.
Met goedbedoelde woorden
leef je me,
kneed je me,
breek je me!
Moegetergd schreeuw ik het -
diep vanbinnen - uit: STOP,
stop er toch mee
om alsmaar te proberen om me
naar je eigen evenbeeld te creëren.
Ik ben gewoon ik
en jij bent jij,
dat weet ik,- en nou jij!
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
19-02-2010
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 1 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Aanvaarding Boos VerdrietReacties op ‘Mijn kwetsbare ik’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!