de huismus

de printer zoemde, terwijl de radio fluisterde
het enige waar hij nog naar luisterde!
het gapen van de vogels, de zenuwen van de kat
de sneeuw dwarrelt van de daken, dat is me wat
plots stopt er een bus en er stapt iemand uit
het remmen van de bus, wat en geluid.
laat staan de voetstappen van de man.
daarachter ritmische klikjes, waar is dat toch van?
ze zijn van de hakken, hoge hakken van jou
klik, klak, wat zeggen ze nou..
het maakt niet uit ze lopen verder
en uit stapt een derde
maar ik sluit mijn armen, mijn armen om jou
omdat ik zoveel van je hou
daar sta je het geluid van de liefde
het klinkt in mijn oren als een heerlijke pide
zo heerlijk en fris, prachtig en vrij
ik zeg tegen jou 'je bent van mij'
op dat moment vloog er een wesp om me heen
jij sloeg hem heel snel, maar ik zag er geen
ik kuste je teder
je pakte me op en zette me neder.
ik luisterde.. het enige wat ik deed.