vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
het raam
ik zit voor een raam
en ik kijk naar buiten
maar ik zie niks
ik zie niks door de druppels
ik zit voor een raam
en ik kijk naar buiten
maar ik zie niks
ik zie niks door een waas
ik zit voor een raam
en ik kijk naar buiten
en zie daar iemand staan
ik zit voor een raam
en ik kijk naar buiten
hetzelfde raam als toen
alleen nu met anderen herinneringen
die herinneringen van dat raam
zijn dat ik als klein meisje daat zat
samen met mijn mama
maar door jou is dat dat voorbij
door jou zullen dat voortaan
alleen herinneringen zijn
Reacties op ‘het raam’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!