Laatste adem
Alsjeblieft kom nu, op het moment denk ik dat ik ga vallen.
Ik houdt vast, aan alles waarvan ik denk dat het veilig is.
Het lijkt alsof ik de weg vind naar niets.
En ik probeer te ontsnappen.
Ik hoorde de donder, ik riep terug.
Maar ik ben tot een laatste adem.
En daarmee wil ik zeggen.
Laat ik zeggen.
Hou me nu.
Ik ben twee meter van de rand, en ik denk eraan.
Dat is misschien zes meter.
Dat is niet zo ver naar beneden.
Ik ben op zoek naar beneden, nu dat het voorbij.
De weerspiegeling van al mijn fouten.
Ik dacht dat ik deweg vond, naar ergens.
Ergens in Zijn genade.
Ik schreeuwde het uit de hemel, red mij.
Maar ik ben tot een laatste adem.
En daarmee wil ik zeggen.
Laat ik zeggen.
Alsjeblieft kom nu, op het moment denk ik dat ik ga vallen.
Ik houdt vast, aan alles waarvan ik denk dat het veilig is.
Reacties op ‘Laatste adem’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!