Starend naar de zon

Starend zit ze voor het raam
Haar handen steunend onder haar kin
Het liefst wou ze nu gewoon weg gaan,
Voor iedereen was ze temin.

Starend naar de vogels
In de blauwe lucht
Starend naar de zon
Zolang ze dat maar kon

Soms wou ze dat ze een vogel was
Gewoon weg kunnen vliegen
Soms wou ze dat ze de zon was
Niemand die haar dan kon bedriegen

Maar dat is ze nu eenmaal niet
En ze liep naar de spiegel
Ze ziet daar een doodongelukig meisje staan
Ze vond dat ze moest gaan

Nog 1 keer kijkend naar haar spiegelbeeld
Niemand die stond aan haar zij
Nog 1 keer kijkend in de spiegel
Maar toen was het voorbij.

Groetjes
MY☺