Zondvloedt in spraakwaterval

waarom dat
neusje zo gekruld
ogen vol met ongeduld

handen vingeren
het meer willen weten
0ren die de woorden zijn vergeten

van mijn stem
die rustig uitlegt hoe
het zit en wat er is gezegd

je wispeltuurt
in tegendraadse argumenten
breekt onweer los uit elementen

zondvloedt in
spraakwaterval
dempt de put met kalf en al

ik zag het overtrekken van
een koudefront kuste snel de
laatste neerslag van je warme mond