1001 Gedichten
vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Onze laatste magisch realist
een markante kop
het lichaam iets gebogen
ogen gecharmeerd van licht
de hand op schilderstok
het vaste ritueel
in lange vingers het penseel
een vlotte streek
op het grote doek
realiteiten doen het goed
maar uit het wit
van extra licht gaf hij
zijn vormen perspectief
hij schaduwde
dimensies uit de mist was
onze laatste magisch realist
Ingezonden door
Geplaatst op
10-02-2010
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Kunst Schilder SchilderenReacties op ‘Onze laatste magisch realist’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!