vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Mishandeling
papa! papa!
nee niet slaan
papa! papa!
Wat doe je me aan?
Geheel van de weg geslagen,
elke dag herhaald.
Mishandeld tot de laatste traan,
tot alles vergaat.
Stilletjes in een hoekje,
verdwenen in haar dromen.
Ook al komen ze niet,
dat is haar ontnomen.
De kleuren van de regenboog,
als een tatoeage over haar heen.
Ze schreeuwt om hulp,
maar ze is alleen.
Een litteken in haar geheugen,
een flashback van oude tijden.
Pijn diep van binnen,
het verleden is moeilijk te vermijden.
Het is allemaal over,
sluit het met een laatste gil.
Vergeet het vanaf hier,
Volg je eigen wil.
Ingezonden door
Geplaatst op
09-02-2010
Geef uw waardering
Op basis van 11 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Geweld MishandelingReacties op ‘Mishandeling’
-
Super mooi gedicht en met veel gevoel geschreven
kayleigh - 22-11-2012 om 19:47