vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Bang voor dat uur
Opgeven zit niet in mijn aard
toch begin ik trekjes te voelen,
als ik toegeef is dat mijn uitvaart,
zou ik mijn hele leven wegspoelen.
Toch wordt de strijd me vaak teveel,
weet ik niet meer hoe ik verder moet,
ik ben ook steeds vaker emotioneel,
en wens steeds vaker de rust voorgoed.
Van de vierentwintig uur in een dag
voel ik me drieentwintig uur goed,
maar ik ben bang voor die mokerslag
als ik hem in dat ene uurtje ontmoet.
Ingezonden door
Geplaatst op
01-02-2010
Over dit gedicht
geschreven in dat ene uur.
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.Social Media
Tags
AngstReacties op ‘Bang voor dat uur’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!