1001 Gedichten
vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
de droefheid van een mens
vrij als een vlinder
pluk ik de dag
lui als een luiaard
doorkom ik de nacht
blind als een mol
vergeet ik de liefde
en droef als een mens
kruip ik weg
zover weg
in mijn eenzame tranendal
Ingezonden door
Geplaatst op
31-01-2010
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Eenzaamheid VerdrietReacties op ‘de droefheid van een mens’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!