vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Spijt
Een traan rolt over haar wang
ze wil er een eind aan maken
maar ze is bang
Haar pols kleurt langzaam rood
ze twijfelt nog steeds
ze is bang voor de dood
Het lijkt eindeloos te duren
zoveel minuten, zoveel uren
Maar langzamerhand komt
het duister haar in de ogen
ze dacht en zei dat ze dood wou
maar ze heeft tegen zichzelf gelogen
Nu heeft ze vast spijt
ze is iedereen
én haar leven kwijt..
Reacties op ‘Spijt’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!