vorige gedicht
vorige gedicht
Stop!
Hoe kon ik zo stom zijn.
Dat ik me eigen lied misleiden door de pijn.
Dat al me vriendinnen al beschadigt zouden zijn.
Dat ik alles maar liet gaan.
En niemand meer zag staan,
Behalve jou.
De gene waar ik nu nog steeds een beetje van hou.
Maar ik haat jou ook.
Maar waarom weet ik niet.
Omdat je me hebt laten stikken.
En dat vind ik nu even niet zo kikken!
Net als sommen bij het leren.
Heb ik nu geen veren.
Als een kip zonder op.
Zet jij onze liefde stop.
Ingezonden door
Geplaatst op
27-01-2010
Over dit gedicht
Een meisje vind een jongen leuk en doet er alles aan zodat ze vaak bij elkaar zijn en laat der vriendinnen achter en dan dumpt hij haar en ze is alles kwijt!
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 1 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Verdriet Verliefd WoedeReacties op ‘Stop!’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!