vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Ontwijken
Ik heb ze altijd op afstand gehouden,
geen durf, geen vertrouwen.
Vroeger als klein kind nam ik wel 'ns iemand mee,
onwetendheid is de reden dat ik dat deed.
Bij mij thuis komt niemand over de vloer,
het deed me geen ene moer.
Maar nu ik verder kom en terug kijk,
zijn het hechte vriendschappen die ik liever ontwijk.
Niemand mag dichtbij me komen,
ik zie ze niet als vrienden, eerder bomen.
Ik kom ze tegen, passeer ze en loop verder door,
want mochten ze me bezeren ben ik ze voor.
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
25-01-2010
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
OntwetendheidReacties op ‘Ontwijken’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!