Je laatste morgen is verstreken
Je laatste morgen is verstreken,
je laatste adem uitgeblust.
Je ogen leeg, je huid verbleekt.
Waar is al je warmte,
moed en liefde nu gebleven?
Uw wens je kleinkind een te zien
is spijtig niet vervuld.
Het gaf je moed, een goed gevoel
en je leven weer een doel.
Overmorgen pas komt het er pas aan,
waarom moest je juist vandaag nog gaan?
Maandenlang heb je de pijn doorstaan,
nu ben je in stilte van ons weggegaan.
Nooit nog een woord,
geen taal of teken
Er rest alleen nog aarde en kilte
na je verlossende dood
Lieve schoonbroer,
Ik zal je nooit vergeten.
.

Ingezonden door
Geplaatst op
24-01-2010
Over dit gedicht
Amper 4 maand na de dood van mijn moeder, verlies ik nu ook mijn dierbare schoonbroer. Spijtig genoeg heeft hij het geluk niet mogen beleven, zijn op komst zijnde kleinkind te mogen zien. Het wordt pas overmorgen geboren.
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Hoop Kanker Moed StervenReacties op ‘Je laatste morgen is verstreken’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!