vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Vallen en opstaan
Ik kijk links en ik zie niets,
Ik kijk rechts en zie waar ik mee vecht.
Ik kijk achterom en zie dat ik weg probeer te lopen,
Ik ben voor wat beters aan het hopen.
Maar onderweg, waar ik ook ga,
De mensen lopen me achterna.
Het is niet iets wat je zo kan achterlaten,
Situaties die ik begin te haten.
Ik weet dat je het niet ziet,
Maar het kost me zoveel energie.
Het vallen en opstaan,
Maar wat er ook gebeurt; ik laat niet zien dat het me treurt.
Reacties op ‘Vallen en opstaan’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!