vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Zonder woorden
Gedachten verschijnen
laten me vliegen door de tijd.
Peddelend door mijn verleden,
zoveel boosheid zoveel spijt.
Zwijgend onderga ik die emoties,
verdrijf ik de pijn.
Vecht ik mijn gevecht,
totodat ik eindelijk mag zijn.
Nooit heb ik kunnen zeggen wat ik voelde,
heb het ook niet uitgelegd
Maar toch wist jij wat ik bedoelde,
de stilte had het al gezegd
Wanneer ik je kuste of beminde
in blijheid of in droefenis
Onze liefde is echte liefde
nu de stilte taal geworden is
Reacties op ‘Zonder woorden’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!