vorige gedicht
vorige gedicht
Nu kan het niet meer
Lieve Opa,
Waarom moest je gaan.
Je weet dat we dat nooit hadden toegestaan.
Ik heb nooit gezegd dat ik jou wil missen.
Nooit gezegd dat ik jou uit wilde wissen.
Maar nu weet ik dat ik echt van je hou.
En dat ik je nooit echt nooit vergeten zou.
Ik heb zoveel tranen gehuild om jou.
Maar nu heb ik ze allemaal verborgen,
Verborgen achter een muur van blijdschap.
Ik zal de tijden met jou nooit vergeten.
Lieve Opa,
Ik had nog zoveel met je willen doen.
Maar nu kan het niet meer.
Nu kan ik alleen nog maar tegen je foto praten.
Nu kan ik het niet meer.
Nu zit je boven 'ergens'
Ik mis je.

Ingezonden door
Geplaatst op
21-01-2010
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 1 van de 5 sterren.Social Media
Tags
VerdrietReacties op ‘Nu kan het niet meer’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!