vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Nog elke dag denk ik aan je
Nooit zal ik vergeten,
Hoe jij me kleine boef noemde.
Elke dag kijk ik,
Ontelbaar vaak naar je foto.
En vraag me af,
Waarom je niet meer bij ons mag zijn.
Nooit zal ik vergeten,
Dat jij voor mij,
De sterkste man op aarde was.
Elke dag bedenk ik wel 100 keer,
Dat jij alles met mij,
Mee had moeten maken.
Dan was ik nu niet zo zwak geweest.
Nooit zal ik vergeten.
Hoeveel je om ons gaf.
Elke dag realiseer ik me
Hoeveel pijn jij wel niet
gehad hebt moeten hebben.
Om nog maar eventjes
bij ons te kunnen zijn
Nooit zal ik jou vergeten lieve papa.
En elke dag weer,
Voel ik die vreselijke pijn.
Om jou te moeten missen.
Reacties op ‘Nog elke dag denk ik aan je’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!